Fucking awesome.

Dag 92 (15 februari)
Omdat we de tickets nog moesten printen bracht ’t vrouwtje van het hostel ons met een scooter en zijspan naar de printshop. Hebben we dat ook weer meegemaakt (Y). We waren best zenuwachtig of we het allemaal gingen halen maar tot zover ging het goed op het vliegveld van Chiang Mai. We zaten op tijd in het vliegtuig op één kutfamilie na. Op z’n Thais kwamen ze een half uur te laat aankakken en gingen vervolgens met de bemanningsleden zitten discussiëren waar ze zaten. Het hele vliegtuig werd leip (vooral wij) en meerdere mensen begonnen te roepen: ‘sit down! Of ‘We have to catch another flight’ (you fat animal). Uiteindelijk hebben we in Bangkok gerend voor ons leven, met alle bagage. Werd ons doodleuk verteld dat we achteraan in de rij moesten aansluiten ondanks dat onze vlucht elke moment kon gaan. Nou, uiteindelijk mochten we toch in ’n andere rij omdat het toch wel krap werd. Gelukkig alles gehaald en veilig geland in Krabi. Daar ‘n shuttelbusje naar ‘Krabi Town’ gepakt. We werden totaal van de route afgezet waardoor we nog fucking lang moesten lopen. Eerst ook nog verkeerd gelopen. Fijn navigatie. We hadden ‘n leuk hosteltje alleen ’s avonds was d’r niet veel te doen. Ergens ’n tentje gevonden waar ze ’n beetje livemuziek hadden en daar maar biertjes gedronken.

Dag 93
Voordat we naar Railay beach gingen hadden we een lekker ontbijtje gepakt. Vers bruin brood jammie! Bootje gepakt waar mensen al 40 minuten stonden te wachten totdat ie vol genoeg was. Wij konden meteen mee.

Railay is een schiereiland onder Krabi, super mooi met overal rotsen die je ook kan beklimmen. Mooiste strand wat we ooit gezien hebben, wit strand omringt door hoge rotsformaties en kraakhelder blauw water. Er lagen allemaal bootjes aan de kust die eten verkochten. Alles kon je d’r halen, van pizza tot kebab. Het broodje was net zo lekker als dat het strand mooi was. Hele dag gechillt op 2 verschillende strandjes en daarna bootje terug naar Ao Nang gepakt. Zonsondergang bekeken en door de gezellige straatjes met eettentjes en barretjes gelopen. Helaas moesten we terug naar Krabi Town waar dus echt geen ene kut te doen is. Daar ergens bij een barretje gaan zitten waar ’n aantal backpackers zaten en potje gebiljart.

Dag 94
Op naar Khao Sok National park. We werden opgehaald met de minivan en vervolgens 4km verderop gedropt om daar 1,5 uur te wachten. We zouden ook in Khao Sok bij het hotel gedropt worden maar door een of ander Thais kutwijf konden we het hele pokke end lopen. En de chauffeur sprak natuurlijk geen woord Engels. Toen we fuck zeiden was het helemaal klaar. Met d’r ‘I only smile’ ja doei. I smile hier niet van.

Aangekomen 2 daagse tour geboekt en we zouden dan 1 overnachting hebben in een of ander bamboe hutje op het water. Lacheeee. Eerst deze bamboehut maar overleven. Heel de badkamerdeur zat onder mieren, wel honderden. Dit hebben ze ingespoten en vervolgens lag de hele kamer vol met dooie mieren. Top. We hadden wel een klamboe maar met zon grote gaten dat je je alsnog niet veilig voelt. In t plaatsje was niet veel te doen dus ff gegeten en daarna ‘the walking dead’ gekeken in ons paradijsje. Oja, we hadden ook nog flinke kakkerlak in de kamer. Om het compleet te maken waren er ook beesten, zowat de halve jungle, die zich naar binnen wilde knagen, een of ander ziek beest die over het dak heen rende dus weinig geslapen.

Dag 95
’s ochtends werden we opgehaald en naar het Nationaal Park gebracht. Leuke groep met veel jeugd deze keer. Helaas zaten we niet bij ‘n Engels stel die we al eerder hadden ontmoet. Het nationaal park is eigenlijk een super grote jungle die ze vol hebben laten lopen met water. Echt adembenemend mooi. Heel lang geleden lagen de rotsformaties die boven ‘t water uitstaken onder zeeniveau en dit was toentertijd koraal. Nu is dit limestone geworden waar een halve jungle op gegroeid is. Super gaaf. We sliepen op ‘n bamboohutje op het water. Eerst onze spullen gedropt en daarna een plonsje gewaagd. Toen mochten we met onze groep weer in het bootje waar we afgezet werden bij een kade. Eerst zakte ik nog door de voorkant van de boot heen, de bootjes zijn blijkbaar niet gebouwd op het gewicht van een ‘gezonde Hollandse dame’. Eenmaal uit het bootje begon het parcour want we moesten over een stuk water heen springen. Er lag wel een ingezakt bamboebruggetjes maar die was zo ingezakt dat we ’t daar niet op wilde wagen. Gelukkig de overkant gehaald op één Franse na . Ze zakte in volle glorie door de bamboestokken in het water. Wij lachen met z’n alle.

Natuurlijk hadden we de zoveelste jungletour voordat we bij de cave uitkwamen. Het was zeker de moeite waard. De cave stond half onder water waardoor je soms moest zwemmen. Net voordat we cave in gingen werd ons nog doodleuk verteld dat er in 2007 7 mensen zijn omgekomen in de cave. Dit kwam door plotselinge stortbuien waardoor de cave helemaal vol liep. Eén iemand had het overleefd. Bij ons scheen de zon dus konden we met een gerust hart de cave in met een zaklamp op ons hoofd. Zo stom als we waren hadden we d’r maar een gekocht waardoor Mickey met z’n zaklampje van z’n telefoon moest schijnen. Beetje behelpen maar het was echt super vet en het is maar goed dat we niet veel konden want wie weet wat voor beesten daar allemaal in zitten.

Na het volgende rijstmaaltijd gingen we op night safari met de boot. Natuurlijk hebben we geen enkel dier gezien. Alleen een neushoornvogel in de verte in de boom waar je toch wel goeie ogen voor moest hebben. Daarna lekker bier gedronken en in ons primitieve hutje met klamboe geslapen. Iedereen had een matras behalve wij, wij sliepen op een soort matje van 2 cm. De wc was n stuk verderop dus ’s nachts was het maar gewoon in ‘t meer pissen haha!

Dag 96
Vroeg op voor de ochtend safari over het water. Weer geen beest gezien. Alleen toen we opstonden zagen we ’n boom bewegen dus de apen zaten d’r wel. Hierna stond een andere cave op de planning, de bat cave (vleermuizengrot), ze hadden alleen niet verteld dat dit een dik uur berg op lopen was. 30 graden dus we hadden echt spijt dat we meegegaan waren. Kwamen uit bij een cave met alleen maar vieze vleermuizen, verder niks, maarja dat hadden we kunnen verwachten. Wel respect voor een gast die zeker 170 kilo woog, toch meeging en na 1 minuut helemaal doorweekt was van het zweet. Wij hadden ’t al zwaar.

Daarna kregen we lunch en kon je zwemmen en toen zat de tour d’r op. Boottochtje naar de kade en vanuit daar zou d’r voor ons en nog een aantal andere een minivan naar de pier geregeld worden. Nou, de Thaise mensen kende beter niet geloven. Altijd een addertje onder t gras. Geen pier maar ergens in Surat Thani waardoor we alsnog een andere minivan moesten pakken voordat we bij de pier waren. Ferry gepakt naar Koh Samui waar we rond 8 uur aankwamen. De eerste nacht sliepen we bij een Oostenrijker die wienerschnitzels en bratkartoffeln verkocht in zijn restaurant. Ook een lekkere Duitse Weizener om het feestmaal af te maken.

Dag 97
Na onze bamboehutten trauma vonden we het wel tijd voor een luxere kamer met zwembad. We hebben zo’n zwaar leven dat we een chilldagje op Chaweng Beach wel zo schappelijk vonden. Als klap op de vuurpijl een lekkere Thaise massage op het strand en afgesloten bij een Reggaebar. Hier konden we genieten van live muziek. Een gast zong en speelde gitaar. Dit werd bruut verstoord door een of ander irritant wijf uit Duitsland die dacht dat ze kon zingen. Omg wat een aanfluiting voor je oren. Het is dat ze dikke tieten had anders was ze al veel eerder weggejaagd. Wel gezellig verder. Jongen uit Canada en een vriendengroep van middelbare leeftijd uit India konden d’r ook wel om lachen. We hadden al goed aan de alcohol gezeten dus de foodcourt om de hoek bood uitkomst. Broodje kebab en ‘n pizza gegeten, gedoucht en het stappen was niet meer gelukt omdat we in slaap waren gevallen. Lekker klokje rond.  

Dag 98
Van tweepersoons- naar familiebungalow geswitcht want Marit zou vandaag op Koh Samui aankomen. Bij ‘t zwembad gewacht op onze albino en daarna met z’n 3e naar ‘t strand gegaan. Same same but different. Lekker bij de reggae bar aangesloten. Deze keer kregen we de Leo biertjes wel voor Happy Hour ipv Chang. Even voor de duidelijkheid, Chang is hoofdpijn. Weer live bandje maar die was maar ruk. Onze vrienden uit India,  Canada en ’n vrouwtje uit Hongkong waren d’r ook weer bij.

‘s Avonds afgesproken met z’n alle bij de Arkbar. Dit was een grote beach club en hartstikke gezellig. Eigenlijk schonken ze na 12 uur geen alcohol meer ivm de nationale feestdag. Het had iets te maken met de Buddha maar zo nauw nemen ze het ook weer niet, want 2 uur later kregen we nog steeds bier haha. ’s Nachts liep de wasbak niet goed door, Mickey dacht dit wel ff te maken. Natuurlijk kwam hier lomp geweld aan te pas waardoor heel de sifon afbrak. Alles onder het water en vuile drek op de grond. Toch maar gelaten voor wat het was.

Dag 99
We konden de boot van half 5 ’s middags naar Koh Phangan nemen. Dit betekende, nog meer chillen, en dat ging makkelijk met een zwembadje bij het hotel. Tussendoor nog even een pizza gegeten, nee Thai food is niet echt m’n ding zoals je wel gemerkt kan hebben.

De boot was al volgeladen met mensen op weg naar het grote feest van morgen. Het hotel waar we sliepen lag aan het strand maar hiervoor moest je wel een levensgevaarlijke weg naar beneden lopen. Dit beloofde niet veel goeds voor als we terugkwamen na het stappen.

Het hotel hadden we in oktober al geboekt omdat anders alles vol zou zitten. We dachten echt een topkamer te hebben, ‘deluxe’ stond er. Niets was minder waar. Een houten hut van 2 bij 2, een badkamer met schimmel en weer een grote groep mierenvrienden. Maarja, wel aan het strand waar ik dan ook mooi even kon afkoelen. Kort nadat we waren gearriveerd kwam Mayke al aanlopen. Na een helse rit bij verschillende mensen achterop de scooter had ze het kunnen vinden. Super leuk, nu zijn we compleet met de 2 vriendinnen erbij.

Dag 100 (23 februari)
Om onze 100ste dag te vieren hebben ze speciaal voor ons een Full Moon party georganiseerd. Naar verluid komen er zo’n 30.000 mensen om deze speciale dag met ons te vieren.

Eerst wilde we een scooter huren maar dit werd afgeraden ivm veel (dodelijke) ongelukken op zulke dagen. Taxi gepakt naar een mooi strandje in het noorden. Hier kon je een hangstoeltje huren voor maar 30 baht (€0,75). Lekker gechillt, gezwommen, gegeten en gedronken en de zonsondergang bekeken. Daarna taxi terug en ‘n mooie outfit gescoord voor de avond.

Eerst gegeten bij ‘t hotel en biertjes gedaan. Ook Sam uit Duitsland was van de partij met z’n kale kop. Elkaar helemaal onder gekliederd met verf en toen waren we d’r klaar voor. ‘Casually late’ aangekomen natuurlijk, zodat we een groots entree konden maken. Ons feestje kon beginnen. Wat een feest en wat een hoop mensen. We wurmde ons door de menigte heen naar een tentje aan het eind van de baai. Dit was op de rotsen gebouwd dus hadden we een super uitzicht over het hele strand. Ze verkochten daar zelfs mushroom shakes, lekker heftig. Wij gewoon lekker bier drinken. Lekker gedanst, gek gegaan, wat een prachtige avond. Toch aan de buckets gegaan wat op een gegeven moment kei hard aan tikt. Rond 7 uur thuis en dat was fucked omdat de weg naar ons hotel echt levensgevaarlijk was. Te stijl en kiezels. Zoals voorspelt leverde dit een aantal goeie schaafwonden op maar wat een mooooie dag die Full Moon party.

Dag 101
Ziek. Zwak. Misselijk.

Dag 102
Het was op de boot net zo druk als dat het op de Full moon party was. Alsof iedereen massaal het eiland wilde verlaten. Gelukkig niet iedereen naar Koh Tao, wat onze volgende bestemming was. Het duikparadijs. Niet omdat het nou zo geweldig mooi is, maar gewoon omdat het super goedkoop is. €225 euro voor een 3-daagse duikcursus en accommodatie.

Bij aankomst even langs Impian Divers gegaan, waar we op Brabantse wijze hartelijk werden begroet. Na de intro gingen we naar het hotel waar we eigenlijk niet veel van hadden verwacht maar de kamers zagen d’r super uit! Zelfs een balkon. Ergens wat gegeten met z’n 4e en daarna op tijd naar bed gegaan omdat we fris en fruitig aan onze duikcursus wilde beginnen.

Dag 103
’s ochtends een ontbijtje gepakt en om 9 uur waren we present. We hadden een Nederlandse instructeur, Derek uit Maastricht. Deze ADHD’er wist de theorie leuk te brengen. We hoopte alleen dat ie onderwater wat rustiger zou zijn want we vonden het toch best wel spannend. Na een paar uur theorie gingen we met de boot naar een baai bij een nabijgelegen eiland waar we gelijk onze eerste duik gingen maken.

We moesten laten zien dat we echt konden zwemmen, dus 10 minuten in de zee gesparteld met onze groep van 8. Ook snorkelen kwam nog even aan bod en toen begon het echte werk. De uitrusting moesten we zelf opzetten en controleren door middel van een Buddycheck. De groep werd gesplitst in 2 zodat er per instructeur 4 leerlingen waren. Op 2 meter diepte moesten we op de bodem gaan zitten, makkelijker gezegd dan gedaan met die stroming. Het was best vreemd om jezelf eigenlijk alleen maar te horen ademen door zo’n apparaat. Toen werd door middel van handgebaren duidelijk gemaakt wat voor verschillende opdrachten we moesten doen zoals masker half vol laten lopen met water en klaren, mondstuk achter je gooien en op twee manieren kunnen terugpakken, lucht bij je buddy pakken voor het geval je zelf geen lucht meer hebt, loodgordel aan en uit etc. Etc. Hierna gingen we meteen de dive site in en zijn we tot 12 meter diepte gegaan. Verschillende vissen en koraal gezien dus de eerste duik was geslaagd! Dit konden we onder water mooi uitdrukken met: ‘Fucking (middelvinger) awesome (oké teken van onderwater).

Dag 104
Ochtendduik om 07.15 poeh. Dat wil zeggen eerst duiken dan theorie, lekker logisch! Op 2 meter diepte gingen we weer oefeningen doen. Deze keer moesten we het masker helemaal af zetten en opnieuw opzetten en klaren. Klinkt niet zo heel moeilijk maar het is best freaky doordat je de neiging hebt door je neus te ademen. Ook moesten we zonder masker een eindje zwemmen (dus ogen open). Op een gegeven moment had ik iets met m’n keel waardoor ik niet goed adem kon halen. Ik raakte helemaal in paniek en begon te hyperventileren. Dit was echt super eng, het liefst was ik meteen naar boven gegaan maar dankzij Mickey en Derek ben ik toch weer rustig geworden. Toen konden we verder met de oefeningen en was d’r niks meer aan de hand. We moesten de hele uitrusting aan en uit doen eveneens de loodgordel aan en uit. Ook werd de gasfles dichtgedraaid, moest je met een teug adem 10 meter zwemmen en zachtjes uitademen en proberen de loodgordel op te duiken. Het belangrijkste onder water is eigenlijk het drijfvermogen, dat je met behulp van je ademhaling kunt dalen en stijgen. In ieder geval een hoop oefeningen en gekloot maar alles kwam goed.

We gingen weer terug op de boot voor een nieuwe fles perslucht. Even chillen en ORS drinken omdat je super snel uitdroogt tijdens het duiken. Hup, deze keer achterover het water in. Het zicht onder water was wat minder omdat het regende en een beetje stormde. Onder water toch wel weer koraal, vissen en zelfs een super grote zeeschildpad gespot! Hij was zo dichtbij dat we ‘m zelfs aan konden raken. Ook kwamen we nog een leerling tegen die z’n instructeur kwijt was. Lekker bezig, bij je buddy blijven is het allerbelangrijkste.

Terug met het bootje voor de theorie. Gelukkig was het nog steeds regenachtig weer, dit maakte het wat minder erg. Theorie is niet echt moeilijk, we hebben ook een IDD boekje gekregen om zelf wat te lezen voor het examen. Na een goeie maaltijd bij de Italiaan was het tijd om het boekje maar is door te nemen zodat we morgen een voldoende zouden halen op het examen.

Dag 105
Jeeeeej, weer een ochtendduik. Fuck the 6.15 wekker. Die vroege morgens zijn niet aan mij besteed. Gelukkig word je wel wakker als je op de boot zit. We moesten nog een aantal oefeningen op 12 meter diep over doen en met één teug adem de noodopstijging oefenen. Masker op en af ging allemaal vlekkeloos. Ook het drijfvermogen kwam nog aan de pas, zoals op de GoPro te zien valt dit nog niet mee. Mayke en Marit zaten ‘n meter boven ons waardoor we elke keer omhoog moesten kijken waar ze nou waren hahah. Deze keer zijn we tot 20 meter diepte gegaan, met je IDD mag je namelijk 2 meter dieper dan met je Padi. Na deze duik de flessen weer verwisseld om onze eerste echte funduik te maken. We gingen onder rotsen door en spartelden lekker in het water.  

Eerst nog een stukje theorie voordat het examen begon. Tijdens het examen konden we gewoon overleggen met z’n alle waardoor we het dik gehaald hadden. 2 foutjes hoppakee. Dit moest natuurlijk gevierd worden onder het genot van een biertje. Super gezellig en daarna gingen we naar een ander hostel waar we de laatste nacht zouden slapen in Koh Tao. Hier was meer nachtleven maar we waren allemaal zo ingekakt en moe dat het bier niet meer smaakte en we toch op tijd in bed lagen.

Dag 106
Het visum moest nu echt verlengd worden, dus om 8 uur pakte Mickey en ik de boot naar Koh Samui. We zouden Mayke en Marit de dag erna in Koh Lanta weer meeten. Het was vrij druk en een grote chaos bij het immigratie kantoor. Gelukkig viel het verder allemaal mee doordat we ’n klein beetje waren voorgedrongen doordat we met een oudere man uit Nederland aan de praat raakte.

Mickey en ik gingen allebei bij een Thai achterop de scooter (inclusief backpack) en werden naar de pier gebracht. Helaas zat de boot naar Koh Lanta voor deze dag vol maar voor morgen konden we nog boeken. Ergens een kamer gezocht vlakbij de pier. De kamer was maar 500 bath. Geen geld voor een kamer met airco en een eigen badkamertje. Smerig was het er wel, je keek zo de wc in en overal zat schimmel. Vlug de spullen gepakt en hop opzoek naar een leuk strandje. Mooi plekje gevonden waar we op bedjes konden liggen. We waren te lam om van het bedje af te komen, anders hadden we ook gratis gebruik kunnen maken van het zwembad! Nog even naar de zonsondergang gekeken en opzoek naar een, hopelijk, heerlijke massage.

Stukje gelopen en uiteindelijk een massage salon gevonden die ons wel aansprak. Eerst ff ge-onderhandeld over de prijs, waardoor we voor twee massages van een uur ongeveer €15 betaalden. Wat was het heerlijk, ik een Thaise massage met olie (lekker hard), en Mickey een gewone olie massage. Helemaal relax kwamen we buiten. Wat maakt een lekkere massage helemaal af? Juist! Lekker eten! Bij ons ‘hotel’ zat een restaurant wat er prima uitzag. Het eten was lekker alleen de porties iets te klein voor onze honger. Het Thais festival wat voor onze deur bezig was hebben we maar overgeslagen. Dit was maar goed ook omdat we tot 1 uur snachts mee hebben kunnen ‘genieten’ vanuit onze kamer. Wat een herrie.

Dag 107 (1 maart)
Enkeltje Kirchberg, zo lang duurde trip van Koh Samui naar Koh Lanta. In vogelvlucht ongeveer 200 kilometer. Zo hebben we gereisd: ferry, bus, minivan, andere minivan, ferry met minivan, nog een ferry met minivan en toen met de minivan naar het hotel. Uiteraard waren wij weer de laatste die afgezet werden. Het was inmiddels al 5 uur ’s middags. Daag dagje strand. Marit en Mayke waren al op ons aan het wachten in een super mooie kamer met twee grote tweepersoonsbedden. Heerlijk! Beste bedje ever. ‘s avonds zou er een half moon party zijn waar we wel zin in hadden. Eerst ergens wat gegeten, ofja liever gezegd lang gewacht voordat de soepjes en pasta gereed waren. Ook was het bier, na een biertje, al op. Wat een kuttent.

Op naar Monkey bar! Er zat vrijwel niemand maar het zag er wel super leuk uit aan het strand. Er was een Thai in de bediening die hartstikke gek was, het leek wel of hij al een aantal mushroom shakes achterover had gegoten. Daar wat normaals zoals bier gedronken, potje gepoold en gewacht totdat de rest zich bij ons aan zou sluiten. Met een grote groep naar een andere tent gegaan waar het eigenlijk ook meer chillen en drinken was dan echt dansend uit ons dak gaan. Hele gezellige avond en als nachtsnack een noodlesoepje gegeten.

Dag 108
Iedereen was toe aan een stranddagje. Helaas zaten we op de enige plek van het eiland waar je het water niet in kon omdat er allemaal rotsen waren. Dus zo’n 3 km gelopen voordat we bij een mooi strandje aankwamen. Hierna wat gegeten, een ‘lekkere’ ketchuppizza, de Thai z’n specialiteit.. Naar een ander strandje gewandeld, lekker potje yahtzee gespeeld en op het strand gelegen.

We waren zo in onze wandeldrang dat we zelfs via een hoop rotsen de ‘strandroute’ terug namen. Ergens bij een strandtentje wat gegeten en daarna volle sjas in de kamer the walking dead gekeken!

Dag 109
Vroeg eruit omdat we het eiland wilde rondtouren met de scooter. 2 scootertjes gehuurd en eerst naar een viewpoint gereden ergens aan het strand. Dit bleek niet zo spectaculair. Op naar het oosten van het eiland waar het oude haven dorpje lag. Heel leuk met allemaal houten huisjes en tentjes. Ergens ff wat gaan drinken maar dit bleek nog niet zo heel makkelijk. We werden aangekeken alsof ze water zagen branden als we iets bestelde. Nou bleek dit een soort sociale werkplaats te zijn voor. Verklaarde een hoop, super grappig. Paar fruitshakes naar binnen gewerkt bij een ander tentje om ons ongezonde eetgedrag te compenseren. Natuurlijk probeerde we van twee shakes één shake te maken waardoor alles onder kwam te zitten. Lekker was ie wel!

Hup de bromfiets weer op en dwars over het eiland naar het zuiden. Onderweg nog even een viewpoint aangedaan waar een grote zendmast in de weg stond, helemaal top. Wat echt bloedirritant begint te worden is het telkens uit- en aandoen van je schoenen als je ergens naar binnen gaat. Het schijnt iets met respect te maken te hebben (waarschijnlijk had buddha ook geen schoenen of zoiets).

Wow wat is het zuiden mooi zeg. Mooie bergwegen, overal baaitjes met kraakhelder water en spierwitte stranden. Het leek wel Expeditie Robinson. Onderweg nog wat aapjes gezien, altijd leuk die apen. Bij een leuk tentje een pitstop gemaakt. We stonden te wachten op een tafel die vrij kwam, dus Mickey legt z’n zonnebril ff neer. Tafel bleek gereserveerd te zijn dus ergens anders gaan zitten. Die slome laat natuurlijk z’n zonnebril liggen. Binnen 30 sec was de zonnebril al weg. De mensen van de tafel zeiden dat de ober de zonnebril gepakt had. De ober deed allemaal raar en ging vlug iemand bellen. Na een paar minuten komt er een Thais vrouwke aangelopen met de zonnebril. Had die ober gvd die zonnebril al weggegeven. Gelukkig waren we er snel bij, eind goed al goed.

Lekker even bij een strandje gelegen waar de dames een fotoshoot hebben gehouden, thanks Mickey! Dit was nog niet zo hendig. De zee leek kalm maar er was zo veel stroming dat je niet rechtop kon blijven zitten in de zee. Dit was natuurlijk prachtig voor de foto’s! Helaas was het niet zo lekker liggen omdat we gezandstraald werden dus besloten we ergens een hapje te gaan eten. Restaurantje uitgezocht met een mooi uitzicht over de baai, dit beloofde veel goeds… Van ketchup pizza naar ketchup pasta, het kan allemaal hier. Niet opgegeten en niet betaald, de rest was gelukkig wel lekker. Doorgereden naar een ander strandje wat helemaal afgelegen lag. Na een hoop geklauter en gevloek aangekomen op een alweer een geweldig strandje. Even het beach ball record van de vakantie (en waarschijnlijk  alle volgende vakanties) verbroken. 2000 keer overgeslagen. Nee grapje, 99 keer. Weer terug omhoog geklommen om de zonsondergang te zien. Dit hadden we al zo vaak gezien, en het was heiig dus zijn we vertrokken voordat de zon onder was. Na 5 minuten op de scooter bleek de zon dus toch perfect onder te gaan en zijn we alsnog bij een strand gestopt. Nog ergens bij een strandtentje wat gegeten en de dag zat er al weer op.

Dag 110
Van Koh Lanta naar Koh Phi Phi. Omdat een of andere retard z’n was nog niet klaar was konden we met z’n alle wachten totdat dit opgepikt was. Super irritant vroeg op de morgen. Sfeer zat d’r al goed in haha. Lekker buiten bij de reling gezeten en genoten van het boottochtje.

We hoorden van veel mensen dat Koh Phi Phi helemaal niks was omdat het zo toeristisch is. Nou, vanaf de boot zag je al dat het een geweldig mooi eiland was. Zelfs het strand bij de pier was mooi! We hadden onderhand wel honger dus ergens een lekker ontbijtje gepakt waar ze echt super lekkere tosti’s en wentelteefjes hadden. We hadden ook geen hoge verwachtingen van het hostel gezien de beoordelingen. Het Thaise vrouwke was echt een chagrijn die natuurlijk geen woord Engels sprak. We vroegen nog ‘netjes’ of we de kamer ook echt met z’n 4e hadden maar ook deze zag weer water branden. Nouja, we zien het later wel.

Boottochtje voor de dag erna geboekt waarbij je verschillende eilandjes bezoekt en gaat snorkelen. Toen werd het tijd om op het strand te liggen. Prachtig baaitje, alleen was het wel 50 meter lopen voordat je in de zee stond (vanwege eb). Het leek wel een warm bad van 40 graden. Weinig afkoeling dus. Er was ergens een poolparty gaande dus daar gingen we een kijkje nemen. Massaal druk, geen bedjes en pal in de zon. Keer het zwembad in gegaan en toen verkast naar de andere kant van het strand waar we gratis en voor niets in stoeltjes konden liggen. Hier kwamen we Joris tegen, waar we de duikcursus mee gegaan hadden dus dit was ouderwets gezellig. Meteen overgehaald om met ons mee het boottripje te boeken. Zo gezegd, zo gedaan.

’s Avonds met z’n allen wat gegeten bij een tentje dat boven op een oude boot gebouwd was. En daarna was het party time. Op het strand was het een groot feest. Vuurshows, lichtshows en overal muziek. Bij het tentje waar we uitkwamen kon je limbodansen onder een vuurpaal om een shotje alcohol te bemachtigen. Het zag er best gevaarlijk uit. Om het nog gevaarlijker te maken kon je ook brandend touwtje springen. Het maakt niet uit hoe goed je was, je werd sowieso geraakt door het touw. Dit werd bediend door twee Thaise gastjes. Daarna was het stoelendans geblazen en toen voelde Mayke en ik ons wel geroepen. Nog best lang volgehouden, laatste 5 ofzo. Totdat een of andere klootzak bij mij in de stoel schoof en ik kon gaan ook. Maargoed, gelukkig had ie verloren. Lekker gedanst en gedronken en toen was het tijd om naar huis gegaan.

Mickey had nog zin in een pannenkoek met nutella. Zo’n ultieme kans zou ik nooit meer krijgen dus met gevaar voor eigen leven gooide ik de pannenkoek recht in z’n gezicht. Ik ging helemaal stuk, Mickey vond het niet zo grappig. Zachtjes uitgedrukt. Zo goed als ik ben, haalde ik een nieuwe pannenkoek voor ‘m maar ik had het zo uitgekiend dat ie mij niet terug kon pakken.

Eenmaal in de kamer was het weer koek en ei. Not. Mickey wilde van het bovenste stapelbed af springen en nam de hele gordijnrail mee naar beneden. Door middel van een selfiestick en wat plakband is ie weer gemaakt, we wilden onze 600 baht borg niet kwijt.

Dag 111
Met zo’n 25 man sterk beklommen we het bootje om de Koh Phi Phi eilandjes te bezoeken. Onze eerste stop was bij een prachtig strand waar je ook kon snorkelen als je wilde. Mickey en Joris de stoute schoenen aangetrokken en het water verkent (konden wij lekker blijven liggen). Leuke vissen maar niks spectaculairs. Uurtje gebleven en toen gingen we door naar een ander baaitje waar iedereen vanuit de boot kon gaan snorkelen. Er zaten echt (minimaal) honderden visjes om ons heen. Super vet. Je moest wel uitkijken want de bodem was bezaait met zee-egels. De dag kon al niet meer stuk. Iedereen de longtail boat in en kregen we de lunch. Een bak fried rice maar was wel prima.

Stukje varen voordat we bij het volgende strand waren, Monkey Beach. Rara wat zou er op het strand zitten? Verrek, apen. Echt super vet, overal zag je mensen achter hun spullen aangaan die de apen gejat hadden. Flesjes drinken werden zo uit je handen geritst en behendig opengemaakt door onze voorouders. Ook eten uit de tas pakken was gevaarlijk, als ze ook maar iets hoorden kraken waren ze er als de kippen bij. Mayke had nog een klein lief aapje op d’r arm die ze water gaf. Het aapje kroop spontaan omhoog omdat die meer interesse had voor Mayke d’r haar dan voor het water. Slimme beesten die apen.

Bootje in en op naar het beroemde strand (Maya Beach) waar ‘The Beach’ van Leonardo DiCaprio op is genomen. Voor wie Leonardo niet kent, dat is die gast die zo veel op Mickey lijkt. Woorden schieten te kort om het strand te beschrijven. Op de terugweg nog langs een mooie cave gevaren, gelukkig konden we in het bootje blijven zitten. Nog één keer het anker uitgegooid zodat we konden gaan snorkelen. Veel mensen hadden het al een beetje gehad dus er gingen maar een handjevol mensen het water in. Mickey en Joris zaten als eerst in het water en volgens hun was het geweldig mooi. Op het water nog even de zonsondergang bekeken (jaa daar istie weer) en terug naar de pier gevaren.

Nog even bij een Thais restaurant wat gegeten. Ik ging voor spaghetti in een champignon roomsaus (lekker thais), de rest ging wel voor Thaifood. Ff vlug douchen en nog wat gaan drinken om onze laatste avond samen goed af te sluiten. We kwamen langs een grote tent waar live thaiboksen was deze avond. Dit stond nog op onze bucketlist dus de keuze was zo gemaakt. Het ging iets anders dan verwacht. Iedereen kon zich opgeven om te kickboksen. Welke sukkel doet nou zoiets? Toch stonden er tientallen mensen te springen om mee te doen, je kreeg namelijk een gratis bucket alcohol als je mee deed. Verklaarde een hoop. Na een paar hele slechte gevechten en een paar hele goeie kwam er een meiske aangelopen. Een vriendin van haar wilde heel graag de ring in, maar ze kon niemand vinden die tegen haar durfde te vechten. Ik denk ik ga eerst is ff kijken hoe ze eruit ziet voordat ik ja ga zeggen. Klein meiske, en de rest was me zo aan het opnaaien zodat ik na 3 keer gevraagd te zijn toch maar ‘ja’ zei. Oké, waarom dacht ik toen ik op m’n beurt aan het wachten was. Ik was gewoon zenuwachtig, dadelijk ga ik finaal af. En zoals de meest weten, ik kan niet zo goed tegen m’n verlies. Zeker niet als heel de kiet vol zit en mee kan genieten. Het Engelse meisje en ik trokken een mooi boksbroekie aan en we konden de ring in. Het publiek ging uit z’n plaat, er waren vrouwen in de ring. Er stond al iemand klaar om me in de sokken met bescherming te hijsen, de bokshandschoenen aan te doen de helm op te zetten. Het publiek nog een beetje opjutten door mijn geweldige dans van links naar rechts en armen in de lucht. Het fluitsignaal ging af en de wedstrijd kon beginnen. We gaven elkaar een vriendschappelijke boks en toen bam. Volle sjas op elkaar inbeuken haha. Geweldig. Die ene minuut was wel echt super zwaar. En jawel, ik had gewonnen!! Joepie, ik stond niet voor lul. Ik kreeg een gouden medaille en een te gore bucket voorgeschoteld. Lekker laten staan!

Dag 112
De boot naar Phuket ging om 9 uur. Wat was het weer moeilijk om eruit te komen, de wekker was al 2 keer gegaan en gelukkig zei Mayke ineens ‘eey moeten jullie niet heel snel gaan worden’. Snel tas ingepakt en afscheid genomen van Marit en Mayke.

Op Phuket hebben we toen we eindelijk rond half 1 aangekomen waren lekker geluncht en doorgelopen naar het strand. Hier konden we voor 200 baht (5 euro) op 2 bedjes met parasol gaan liggen. Hele middag voor pampus gelegen en daarna vonden we het wel tijd voor onze laatste Thaise massage. Deze keer was het echt een goed harde massage, soms deed het gewoon pijn! In dit geval klopt: pijn is fijn.

Het geld dat we die ochtend gepind hadden was al zowat op. Eigenlijk wilde we naar een PingPong show, maar we lazen dat een biertje maar liefst 900 baht (23 euro) kost. We wilden hier echt niet nog is voor gaan pinnen (bij elke pinbeurt komt er 5 euro toeslag bij).

Dag 113
Op het gemakje de tas ingepakt, wat gegeten en toen werden we opgehaald door een minivan. We hadden gezegd dat we ‘m om 2 uur ‘s middags wilde maar dit werd 1 uur. Lekker dan. De vakantie werd in stijl afgesloten doordat de chauffeur als een gek naar het vliegveld reed. Binnen een uur waren we d’r. Veel te vroeg. Dus hebben we daar een paar uur gewacht. Gevlogen van Phuket naar Bangkok. Om half 8 zaten we hier paraat. En nu is het half 12 en we mogen eindelijk inchecken voor de vlucht van 2.15.

Wij hebben echt een droomreis gehad. Veel mensen ontmoet, nieuwe vrienden gemaakt, oude vrienden gezien, gelachen en gehuild en tot slot echt zoveel mooie dingen gezien en gedaan. Hoop dat jullie ook hebben kunnen meegenieten!

Tot snel (K) XX Mickey & Britt

**Foto's volgen, internet is op z'n Thais**