Honeymoon

Dag 79 (2 februari)
Eerste dagje Bangkok. We waren even bang voor het ontbijt omdat er bij bepaalde reviews ‘karig ontbijt’ stond. Qua ontbijtjes hadden we al een hoop meegemaakt. Nou niets was minder waar, het was super lekker. Heel groot buffet en ze maakte eitjes met alle ingrediënten die je maar wilde. Om 8 uur werden we opgehaald door onze Thaise gids. Klein lief vrouwtje van een jaar of 50. We liepen eerst door de stad heen om vervolgens de Skytrain te pakken richting China Town. Blij dat we de gids bijhadden anders was dit zeker niet goed gekomen. Het was er goed versierd, 8 februari zou Chinees Nieuwjaar zijn. We liepen via verschillende winkeltjes en kraampjes met de meest gore dingen. Varkenskoppen, kippetjes, gedroogde inktvissen en weet ik wat allemaal. Daarna werden we een steegje ingeloodst waar we het toppunt (of dieptepunt) van delicatessen zagen zoals hersenen. Ook de vislucht ontbrak hier niet. Wat waren wij blij dat we niet opstap waren gegaan gister. Onze maag draaide nu al om.

Vervolgens namen we de lokale bus die helemaal open is en waar waaiers inhangen. Krakkemikkige bus met houten vloer is ook weer van de bucket list af haha. We stopten bij een enorme bloemenmarkt en daarna bij een grote versmarkt. Toen werd het tijd om ons eerste ritje in de tuktuk mee te maken. Net een kermiswagentje en je zoefde lekker tussen het verkeer door. Been there, done that. We stopte bij de belangrijkste tempel van Bangkok, Wat Phra Kaeo, en bij de belangrijkste buddha van Thailand, de smaragdgroene Buddha. Na ons in de traditionele Thaise kleding gehesen te hebben gingen we naar binnen. Wat een drukte maar erg mooi met veel blingbling.

Lunchtijd, joepie. We hadden echt honger. Helaas gingen we bij een tentje zitten waar we normaal nog niet waren gaan zitten al hadden we d’r geld bijgekregen. Het stonk er enorm binnen en het zag er niet uit. Dit kon niet veel goeds beloven.. De gids bestelde wat gerechtjes, helaas waren de springrolls op (die hadden we wel op durven eten). Nee, de smaak was wel goed (rijst en groenten) alleen de kip leek wel slachtafval. Nadat we uit beleefdheid wat happen genomen hadden was het tijd voor de khlong boat. Met dit bootje gingen we de River Kwai over. Het spetterde wel een beetje binnen dus we hielden onze mond goed dicht met da vuil watter.

Hierna konden we nog naar Koh San Road maar die wilden we voor de avond bewaren. De gids had ons nog veilig thuis gebracht met de riviertaxi wat anders niet goed gekomen was haha. Nog even lekker gezwommen op het dak totdat het zonnetje onder ging. Hierna ‘even’ in bed gaan liggen wat resulteerde in een klokje rond slapen. Super saai, maar we zullen het wel nodig hebben gehad.

Dag 80
Tijdens het ontbijt zagen we iets opmerkelijks. Sowieso Bucketlist materiaal. Er zat een vrouw in burka recht voor ons, en we waren al benieuwd hoe ze zoiets toch ging aanpakken. En ja hoor, het flapje ging omhoog, de vork des te sneller de mond in en flapje gauw weer dicht. Helaas geen foto durven maken maar wat was dit lachwekkend zeg.

’s Middags hadden we het vorige verhaal getikt en toen we hier na UREN mee klaar waren zijn we naar het andere hotel gegaan (veel goedkoper en dichtbij Koh San Road). We wilden die avond de zonsondergang via een rooftopbar meemaken dus rond half 6 of misschien nog wel eerder het hotel gevraagd of ze een taxi wilden regelen. Dit duurde super lang dus we dachten we gaan d’r wel ff bij staan om een taxi aan te houden. Binnen 2 minuten hadden we een taxi en gingen we op weg naar Cloud47. Dat we de zonsondergang mee zouden maken was iets te optimistisch.. het ritje van zo’n 6 km duurde een dik uur en tien minuten. Toch werden we helemaal overdonderd toen we de geweldige skyline van Bangkok zagen. Echt prachtig en we hadden een tafeltje aan ‘het raam’. Lekker gegeten en gedronken voor een schappelijke prijs voor een rooftopbar. Bij de bar twee Nederlandse meiden leren kennen die toevallig dezelfde tour als wij gingen doen een paar dagen later.

Na de rooftopbar gingen we met z’n 4e naar de Koh San Road. Wat een gekte. Overal barretjes, mensen met gefrituurde schorpioenen, Chinezen die je naar een Pingpong show willen lokken en ga zo maar door. Uiteindelijk zijn we bij een barretje beland met als slogan: ‘We don’t ask for a ID card’. Great place. Iedereen danste midden op straat en jammer genoeg was het om 2 uur klaar.

Dag 81
Eigenlijk zouden we om 12 uur uitchecken en een minivan naar Pak Chong pakken. Omdat het avondje Koh San Road toch iets slechter uitpakte dan we hadden gedacht bleven we tot 2 uur liggen. Om 2 moesten we namelijk echt weg.. Wat een megakater, we konden nog niet normaal functioneren. Maargoed, al onze moed bij elkaar geraapt en ons bij het Victoria Monument af laten zetten. Vanuit hier vertrokken de minivans en ze reden echt als gekken. Gelukkig hadden we de kater alweer enigszins onder controle. Na ’n rit van ongeveer 2,5 uur werden we in een dorp gedropt en opgepikt door het hostel. Dit werd gerund door een Duitse eigenaar die er wat leuke huisjes neer had gezet en waar zelfs ’n restaurantje bij zat. Op tijd naar bed gegaan want we moesten er om 5.30 uit voor het ontbijt en daarna de jungle tour in Khao Yai National Park.

Dag 82
We waren met een groepje van 10 en gingen met een overdekt pick-up busje naar het nationale park. Hier kon je verschillende wilde dieren tegen komen zoals olifanten, krokodillen, gibbons (apensoort), neushoornvogels, vleermuizen, spinnen, slangen en schorpioenen. Eerst de leechs socks aan voor de teken en bloedzuigers. Eerst bij een mooie look-out point gestopt waar we al een hoop Gibbons hoorde en daarna gingen we naar het visitor centre waar ook een klein museum was. Allemaal leuk en aardig maar we wilden wilde dieren zien! Voor het visitor centre zaten twee grote leguanen die net zo groot waren als een gemiddelde Thai. Hierna stopte we langs de weg waar een familie apen zat (nog geen gibbons) en waar hele grote neushoornvogels in de boom zaten. Als die weg vlogen was het net of er een helikopter opsteeg. Echt indrukwekkend.

Tijd voor de jungletrack. We zijn maar liefst 3 uur op zoek gegaan naar Gibbons die normaal gesproken altijd tijdens de tour worden gezien, maar nee hoor, met ons pechgehalte hebben we op 1 enkele vogel na geen enkel dier gezien. Wat een ellende, het pad was namelijk ook niet handig te belopen. Wel hadden we enorme vijgenbomen gezien die al honderden jaren oud waren. Je kon d’r zelfs op klimmen of tussendoor lopen.

Onderweg veel olifantenpoep gezien, dus dat er olifanten zitten was wel duidelijk.. Voordat we op zoek gingen naar de olifanten gingen we een paar watervallen af, waterval nummer 48 - check. Bij een waterval is de film The Beach van Leonardo di Caprio opgenomen. Na een fixe jungletour met een hoop obstakels kwamen we uit bij een waterval waar je in kon zwemmen. Zelfs een ouder echtpaar ging er rap doorheen. Ze waren zelfs de eerste die het water in gingen en bleven maar roepen dat het nu nog kon en dat wij jong waren haha. Wij d’r ook maar in het koude water gegaan wat toch verfrissend was.

We stonden al te trappelen om weg  te gaan, want we waren toe aan wilde dieren. Hiervoor hadden we ten slotte de tour geboekt. Met z’n alle in de pick-up waar ik echt enorm kut zat omdat er een aantal dikzakken in zaten. Met een bil zat ik op het bankje en de andere hing een beetje doelloos in de lucht. 2 uur door het park gereden en GEEN olifant gezien. Oh, wat waren we teleurgesteld. Wat een kutdag. Ook hadden we gedacht dat we de miljoenen vleermuizen uit de grot zouden zien vliegen maar dat hoorde alleen bij de halve dagtour. Dikke tegenvaller dus.

Dag 83
’s ochtends werden we afgezet bij het treinstation om naar Uyuttaya te gaan, de oude hoofdstad van Thailand. We hadden van verschillende mensen gehoord dat het best tegenviel dus we wisten niet hoelang we zouden blijven. Mickey had de treinwagon met airco gekozen, niet zo’n fijne keuze aangezien het een vrieskist was. In de trein komen d’r ook telkens mensen voorbij die eten en drinken verkopen.

In Ayuttaya hebben we alleen ’t treinstation gezien. We werden namelijk aangesproken door een meisje uit Duitsland, Christina, die precies wist hoe we naar Sukhothai konden komen. Dat was lekker makkelijk, hoefde we dit zelf niet meer uit te zoeken! Eerst wat gegeten bij een local tentje. Fried rice met slachtafvalkip waardoor je af en toe zelfs een stukje bot in je mond had. Echt gadverdamme. Na een hoop gepitst te hebben het bordje maar laten staan in tegenstelling tot Mickey en Christina die het lekker hadden op gepeuzeld.

De busrit duurde zeker 5 uur en waren blij toen we bij het Guesthouse aankwamen. Veel hebben we niet meer gedaan want we waren allebei kapot van het reizen.

Dag 84
Cultuur snuiven maar! Samen met Christina hadden we fietsjes gehuurd zodat we door Sukhothai Historical Park, dat op de Wereld Erfgoedlijst staat, konden fietsen. Erg leuk maar twee keer verdwaald terwijl het toch best compact is en we een kaart bij hadden. Een dikke 4 uur daar rondgefietst tussen de vele Buddha’s en ruïnes. De stad stamt uit 1200 en heel veel Buddha’s zijn onthoofd en z’n handen kwijt door vandalisme en diefstal.

Eind van de middag ergens een rode curry gegeten die naar iets totaal anders smaakte. Gelukkig kregen we het best snel, de mensen naast ons zaten al 40 minuten op hun eten te wachten. Na het eten zijn we terug het park in gegaan voor de sunset. We zaten bij een vijver waar we uitkeken op een grote buddha. De zon ging zoals gewoonlijk weer onder.

’s Avonds hadden we afgesproken met Christina, Tim, Tom en nog wat anderen. We zaten bij een gezellig tentje met zelfs een ladyboy in de bediening. Na wat biertjes besloten we om Chinees Nieuwjaar te gaan vieren op een lokaal festival. Super druk maar alle muziek was Chinese (pop)muziek dus dat was niet zoveel. Ook m’n stoute schoenen uitgetrokken en op enorme trampoline salto’s (proberen) te maken. Was een lache avondje.

Dag 85
Op naar Chiang Mai. Gelukkig waren we op tijd uit bed en konden we de bus van half 11 pakken. De stoelen in de bus zijn echt afgestemd op de kleine Thai en niet de dikke Hollander, dus af en toe is het een beetje behelpen haha. Mickey z’n stoel zakte constant naar achter wat niet zo fijn was voor de achterbuurman. De bus schudde namelijk zo erg op en neer maar gelukkig kwamen we d’r weer zonder kleerscheuren af.

We hadden via booking.com een mooi hostel geboekt, blijkt dat dit alleen voor vrouwen is toen we daar aankwamen. Doei Mickey! Haha nee helaas moesten we toen annuleringskosten betalen omdat het vrouwtje d’r geen zak van snapte of iig deed alsof. Gauw via booking.com vast een ander hostel geboekt die nog wel vrij was. Maar eerst, ETEN!  We hadden op Facebook iets voorbij zien komen dat er frikandellen en kroketten te verkrijgen waren in Chiang Mai. We zaten d’r ook dicht bij in de buurt dus met backpacks en al ons daar geïnstalleerd en een overheerlijk kroketje en frikandelletje gegeten. Via de Nederlandse eigenaar kregen we een aantal mooie tips en routes die we met de scooter konden rijden.

We moesten voor 10 uur ’s avonds inchecken dus rond 5 voor 10 stonden we bij het hostel. Kregen we doodleuk te horen, tis volgeboekt. NO WAY. De man van het hostel was wel behulpzaam en had voor ons een of ander hotel geboekt wat net op een gevangenis leek. Serieus, die bedden, verschrikkelijk. Net alsof je op een betonnen vloer lag, zelfs de planken in de camper lagen beter. Ook zaten er tralies bij het balkon, net Alcatraz.

Gauw weggegaan want we waren wel toe aan een biertje. Zomaar ergens heen gelopen en we kwamen uit bij een super leuk pleintje met barretjes. Je kijkt je ogen uit, van ladyboys tot hippies tot 60-plussers. Alles loopt er rond en danst erop los! Zelfs Mickey heeft even z’n heupjes los gegooid. Nog een aantal gezellige mensen ontmoet en helaas was het om 12 uur al gedaan. Achja, beter voor de volgende dag zullen we maar zeggen.

Dag 86
De gevangenis weer verlaten. Vervroegd vrij zullen we maar zeggen. Vlug ander hostel geboekt wat op loopafstand was. Onze berg was maar meteen gedropt daar en een scootertje (motor) gehuurd. Geen probleem hier, wel een beetje oppassen met optrekken anders vliegt de achterste persoon eraf! Het verkeerd lijkt helemaal nergens op hier maar op de een of andere vreemde manier raak je er zo aan gewend. Scooters en auto’s van links naar rechts, tuktuks die om je oren vliegen, 3 of 4 man op 1 scooter vaak zonder helm. Kindjes van 10 zijn er ook niet vies van om een scootertje/motor te berijden. Via een bergweg stopte we eerst bij een waterval, wat totaal niet spectaculair was. Denk dat dit ook de laatste is die we willen bezoeken :P Hierna doorgereden naar de top van de berg waar een prachtige tempel staat. De trap was zo hoog dat we bijna omgedraaid waren. Ondanks de hitte toch de wandeltocht gemaakt en toen zagen we eel veel goud, buddha’s en Chinezen haha. Ook heb je een prachtig uitzicht ondanks het heiige weer. Allebei een sarong omgeknoopt, slippertjes uit en de tempel in. Het leek ons een goed idee om een beetje geld te doneren aan de heilige buddha om ervoor te zorgen dat we zonder kleerscheuren van de motor af zouden komen.

Hierna doorgereden naar King’s Palace. We waren nog net op tijd en na een hoop gezeur over die kut bedekkende kleren die je aan moet trekken kwamen we binnen. Een beetje door de tuinen gewandeld, foto’s gemaakt, paleis van buiten gekeken en geëindigd bij Giant Bamboo. Volgens John zou je deze bamboe kunnen horen groeien, zo snel groeit ie. Dit wilde we natuurlijk met eigen oren meemaken en ja hoor, je hoort het echt!

En weer terug naar Chiang Mai. Helaas was het spitsuur, muurvast. Gelukkig kun je met je scootertje overal een beetje tussendoor slalommen. Na een pizza gegeten te hebben bij een plaatselijke Italiaan doorgereden naar Art in Paradise. Dit is een 3D-museum waar je zelf deel uitmaakt van de kunst. Gave beschilderingen waar je op kan liggen of springen. Foto’s zeggen meer dan 1000 woorden. Hierna zouden we eigenlijk nog met Christina naar de nightmarket gaan maar we waren zo gesloopt dat we lekker naar bed gingen.

Dag 87 (10 februari)
Nadat onze was eindelijk klaar was konden we weg in ons schone ondergoed. Vandaag stond ziplinen op de planning. Met het scootertje zijn we erheen getuft, dikke 40 km en 2 uur rijden maar dit was het dubbel en dwars waard. Het was echt een giga organisatie, het hotel had voor ons gereserveerd maar toen we aankwamen stonden onze namen niet eens op de lijst. Dus ook niet het bedrag wat we onderhandeld hadden. Toch voor elkaar gekregen en we gingen met 2 instructeurs en wij zelf op pad. Het waren echt twee gekken die continu liepen te kutten en aan de kabels aan het trekken waren zodat je lekker op en neer hopste. Ze hebben ook 50 keer gevraagd/gezegd of dit onze honeymoon was dus op een gegeven moment speelde wij het spelletje maar mee. Ook andere instructeurs die we tegenkwamen onderweg vroegen: ‘Honeymoon?!’ Jajaaa, we kregen zelfs allebei een bloemetje. Binnen 10 minuten had ik al een tweede man, want ze vroegen heletijd: ‘Can I be your other man?’ en vroegen daarna netjes aan Mickey of ze mij op mochten vangen. Was wel echt lachen. Topdag met leuke tracks, abseilen, klimmen, klauteren en ziplinen! Ook kregen we nog een shirtje en een certificaat mee als aandenken en werd er een lunch verzorgd.

Hierna zijn we gestopt bij Tiger Kingdom. We hadden als tip gekregen om hier gewoon een drankje op het terras te doen en dat je dan zo de tijgers goed kon zien. Echt, wat een prachtige beesten. Maar o zo zielig. Helemaal gedrogeerd zodat mensen met de tijgers op de foto kunnen, kunnen aaien en knuffelen en dat de ‘dierenverzorgers’ de tijgers met een klein stokje de baas konden zijn.

’s Avonds met Christina bij een Italiaan gegeten. Super leuk gezellig klein tentje met maar 6 tafeltjes. Deze werd door tripadvisor als 6e beste van de 1750 restaurants in Chiang Mai beoordeeld. Na het eten naar een barretje gegaan waar ze live Reggae speelden. Leuk voor een paar nummers maar daarna wilde ik toch wel liever naar de leuke dansmuziek! Iedereen staat daar plankgas tegen elkaar aan te rijden, prachtig.

Dag 88
’s ochtends nog een extra scootertje gehuurd zodat Christina ons kon vergezellen naar het olifanten ziekenhuis. Wat een lange saai rit op de snelweg zeg (zeker 80 km). En een pijnlijke reet hield je d’r ook aan over :P Het was af en toe goed oppassen of er niet ineens spontaan ’n deel van de weg ontbrak of een vrachtwagen stilstond op de linkerbaan.

Toen we het park binnengingen begon er net een olifantenshow. We hadden heel veel slechte verhalen gehoord over olifantenkampen en hier zouden ze het beste behandeld moeten worden omdat het van de overheid is. Hierdoor waren we erg benieuwd naar de olifantenshow. We zagen al meteen dat de verzorgers stokken hadden, dat sommige olifanten zelfs kettingen om hun nek of voeten hadden. Waarom weten we nog steeds niet. We kregen d’r eigenlijk maar een naar gevoel bij. Toen het shuttlebusje gepakt en gestopt bij babyolifantjes. Eentje was pas 8 maanden oud dus dit maakte een hoop goed. Het olifantenziekenhuis op zich was niet echt boeiend. Nu stonden er maar twee olifanten terwijl er ooit zelfs olifanten vanuit de jungle overvlogen met de helikopter om hier behandeld te worden. Een olifant stond geketend aan een stellage met een infuus erboven.

Onze weg vervolgd richting de Grand Canyons van Chiang Mai. We dachten dat dit natuurlijk spektakel was maar het bleek gewoon een afgraving te zijn. Toch was het best spectaculair. Je kon van verschillende cliffen afspringen, er was een klimwand in het water, je kon een bootje huren en tot slot lagen d’r allemaal bamboevlotten in het water.

Eerst maar van een lagere cliff gesprongen (8-10 meter) en daarna had ik ’t nog gewaagd op de hoge cliff van 15 meter. Was echt super vet en gelukkig niets gebroken. De zonsondergang ook nog gezien en daarna terug naar Chiang Mai gereden. 7 km voor Chiang Mai kreeg ik ineens een klapband met de scooter. Dit was wel ff linke soep. Gelukkig niet gevallen en kwamen ze ons van het hostel ophalen met een andere scooter. We dachten ook dat we genaaid zouden worden omdat we de band zelf moesten betalen, dit was uiteindelijk maar 200 Baht (5 euro). We waren echt helemaal gesloopt maar dit weerhield ons er niet van om nog een lekker kroketje en een taco te eten.

Dag 89
Eigenlijk wilde we de tour naar Chiang Rai doen maar dit was al helemaal volgeboekt. Dan maar eerst naar Pai. Dit is een hippiedorpje midden in de bergen. Met een minivan daarheen gegaan. Onderweg stond nog een bordje ‘Pai – Sweet Memories’. Nou, we dachten hopelijk kunnen we nog mooie memories maken in Pai voordat we de greppel in vliegen. Jezus, wat een rit. De weg bestaat uit meer dan 700 bochten en onze chauffeur dacht dat ie Michael Schumacher was.

Nadat het meest chagrijnige mens ever ons de kamer had gewezen, wat overigens wel een mooie kamer was met dekbed, gingen op zoek naar een leuk scootertje. We kwamen er wel meteen achter toen we de berg opreden dat deze wat minder CC had. Maar wat wil je voor 150 baht. Het was best een flinke rit van 44 km over bergen heen. Ergens boven op de berg hebben we nog wat benzine van een oud vrouwtje gekocht. Een litertje benzine uit een fles wijn. Tijdens het ‘tanken’ stopte er een stel die net waren gevallen met de scooter. Dat zag er zo misselijk uit dat we eigenlijk niet meer verder wilde. We wilde toch wel graag de Lod Cave zien dus besloten we om toch verder te rijden maar nog wat extra op te letten. Ondanks dat de wegen af en toe zwaar fucked up zijn met hele happen eruit hadden we het gered. We waren d’r ook best wel laat maar konden toch nog met een bamboevlot de cave doorvaren. Ook deze Thai was maar chagrijnig, liep 6 meter voor ons en stelde zich niet eens ff voor. Zal het aan ons liggen of willen ze echt geen fooi? Het was echt een enorm grote grot, super mooi denken we. Zoveel hebben we niet gezien omdat het echt donker was. De gids sprak geen woord Engels op de woordjes die ze waarschijnlijk in d’r hoofd heeft moeten stampen na. Bijvoorbeeld bij bepaalde rotsformaties leek het op een aap, of krokodil of tanden. Dus kreeg je ‘monkey!’ Zodra je haar een vraag stelde keek ze je aan of je een spook was. In het water zaten super veel meervallen die kon voederen. Bepaalde wandelpaden zaten trouwens helemaal onder de schijt van de vleermuizen.

Toen we terugreden werd het pikkedonker en ijskoud. En we hadden nog 1,5 uur voor de boeg op dat kutscootertje. Van ellende maar een handdoek om de benen geslagen omdat het echt half aan het vriezen was. Dit was echt een gevaarlijk ritje omdat je nu de hobbels en gaten totaal niet zag aankomen. Ook dit weer overleefd, thanks to Buddha!

Na een warme douche van een half uur (pisstraaltje maar oké) was het tijd voor hamburgers en bier! Nog een aantal nieuwe vrienden gemaakt en wat oude bekende gezien. Paar barretjes gehad en vervolgens was er nog ergens een afterparty. Het klonk allemaal heel illegaal maar het bleek gewoon een bar te zijn. Wel echt super gezellig en je lacht je dood daar. Wat een figuren, ongelofelijk. Zelfs mensen die zich normaal hippie achten in Nederland voelen zich in Pai een normaal mens. Ook werd ons constant gevraagd of we uit Zweden kwamen, wat dus niet zo is.

Dag 90
We konden tot 12 uur uitchecken wat ervoor zorgde dat we tot half 12 voor pampus in bed lagen. Om 5 voor 12 begon het chagrijnige mens te bonken en te roepen: ‘Check out!!’ Ja ja rustig kut. We dachten ook wel even binnen een uurtje in de bus terug te zitten maar we konden pas de laatste bus van half 5 terugpakken naar Chiang Mai. Om wat vitamines op te doen hebben we allebei 2 grote fruit smoothies naar binnen gewerkt en een broodje gegeten. Ook wilde we er ff voor gaan zitten om dit prachtige blog te schrijven maar werden bruut verstoord door wat oude bekende. Sorry jongens. Het was daardoor zo half 5 en toen mochten we weer lekker oncomfortabel achterin zitten. Kotsmisselijk word je er van.

In Chiang Mai aangekomen onze vriend de Italiaan weer opgezocht en lekker gegeten.

Dag 91
Om half 7 moesten we er alweer uit voor onze dagtour naar Chiang Rai. Ze zouden ons tussen half 8 en 10 voor 8 oppikken maar voordat het half 8 was werd er al op onze deur gebonkt dat we op moesten schieten. Hoooo, easy ladyboy. Weer een of andere flapdrol als gids die zijn haar belangrijker vond dan mensen entertainen. Eerste stop was bij een hotspring. Nou, werkelijk, ik had me alles voorgesteld maar niet dit. Een of ander gat midden in een plein met spuitend kokend water. Tuurlijk, echt een natuurlijk verschijnsel, not. Je kon er ook eieren in koken maar hadden niet echt zin in kwarteleieren. Hierna was het nog een lange rit naar Chiang Rai waar we de White Temple gingen bezoeken. Dit was echt een super gave tempel. Totaal iets anders dan we al gezien hadden. Ze waren er al 20 jaar mee bezig, en dit zal nog 70 jaar doorgaan. Als je de entree naar de tempel kom je eerst door de hel. Dit wordt uitgebeeld door middel van honderden handen die uit de grond lijken te komen. Vervolgens kom je in de hemel wat een tempel is met 2 grote buddha’s, een beschildering van een enorme buddha en een monnik zittend voor de buddha’s. De muren zijn helemaal met de hand beschilderd en tussen de mooie muurschilderingen kom je de raarste dingen tegen zoals schilderingen van superhelden, Bin Laden, George Bush, Michael Jackson en ga zo maar door. Erg indrukwekkend!

Busje weer in en naar de Longneck Tribe Village. Dit is eigenlijk een dorpje dat super toeristisch is geworden. Vrijwel elke vrouw heeft een spiraal om haar nek die resulteert in bepaald aantal ‘ringen’. Door die ringen wordt de nek opgerekt en sommige vrouwen hebben wel 32 ringen om hun nek. Echt te ziek voor woorden. Ook hebben we kunnen voelen hoe zwaar zo’n spiraal wel niet is dus dit is echt een hele last die die vrouwen dag in, dag uit meedragen. Ze halen de spiraal er alleen af als er weer ‘ringen’ bij komen om zo een nog langere nek te creëren. In hun cultuur wordt dit gezien als iets moois. Je ziet ook heel veel kinderen die al een aantal ringen om hun nek hebben.

Lunchtijd, joepie. Was weer erg lekker ahum. Goed voor de lijn zullen we maar zeggen. Tot slot gingen we naar de Golden Triangle. Dit is een soort drielandenpunt gescheiden door een rivier tussen Laos, Myanmar en Thailand. Ook zit er een stukje land tussen dat Nobody’s land is omdat niemand dit geclaimd heeft. Erg mooi viewpunt en als je wilde kon je ook een boottochtje maken over de rivier naar Laos.  

Vervolgens konden we 4 uur lang het busje in terug naar Chiang Mai. Morgen vliegen we naar Krabi. Erg spannend want we hebben twee losse vluchten en die hebben we veelste kort op elkaar geboekt. Dus jongens, fingers crossed!