Wet, wild & wicked

Dag 64 (nog steeds 18 januari)
We waren nog maar net het vliegtuig uit, of we werden al omringt door honderden Balinezen die ‘Taxi Taxi’ riepen. Nadat we door de menigte heen gewurmd waren, bleef er eentje erg standvastig en volgde ons naar de wc, rookruimte etc. Ondanks dat we bleven zeggen dat we al vervoer hadden. Die gehaaide had natuurlijk meteen door dat we nog helemaal geen vervoer hadden als backpackertjes. Na veel onderhandelen hadden we ’n goeie prijs en zijn we toch maar bij ‘m ingestapt. De ‘taxi’ stond ergens achteraf op een parkeerplaats geparkeerd. Het werd al snel duidelijk dat het een zwartrijder was. Van het ene donkere weggetje reden we de achterbuurt in waardoor we dachten: ‘Dit komt nooit goed, dadelijk komen er 4 gemaskerde mannen en beroven ons’. Gelukkig werden we levend en met al onze bezittingen netjes afgeleverd bij het hotel. Erg mooi hotel met vriendelijk personeel. Ze waarschuwde ons al meteen dat we de telefoons thuis moesten laten en niet te veel geld mee moesten nemen. We waren tenslotte voor het eerst (en laatst) in ons leven miljonair.

En bedankt. Hierdoor zijn we 2 keer terug naar huis gemoeten omdat we dus te weinig geld bij hadden :P 500.000 Rupiah lijkt erg veel maar is zo op als je even wat gaat eten en drinken. We hadden gegeten bij een leuk tentje met live muziek en daarna gingen we door naar de kroeg waar ze op het begin ook live muziek hadden. We zouden ‘even’ n drankje doen maar dit werd uiteindelijk een mooie zatte avond met 2 Engelse gasten. 

Dag 65
’s ochtends toch maar een nachtje bijgeboekt omdat we vrij brak waren en daardoor iets langer in bed konden blijven liggen. We hadden ook nog niet geregeld hoe we naar de Gili eilanden zouden gaan dus dit kwam mooi uit. Lekker plonsje in het zwembad gewaagd en daarna naar Kuta Beach. Eigenlijk helemaal geen mooi strand, best vervuild en het zeewater lijkt op de Noordzee. Bij het hotel hadden we een boottripje naar de Gili eilanden geboekt. ’s Avonds op tijd naar bed gegaan omdat we tussen 06.30 en 07.00 opgehaald zouden worden.

Dag 66
Om 5 uur ging de wekker omdat we de tas nog helemaal moesten inpakken. Daarna was het stressen omdat er om 7 uur nog steeds niemand was. Gelukkig was de chauf d’r om 07.15. Meteen het verkeer van Bali leren kennen. Duizenden scooters, 3 auto’s naast elkaar op een tweebaansweg, spookrijdende auto’s en scooters die volgeladen waren met mensen of spullen. Soms leek het wel of ze aan het verhuizen waren. Het was een echte dodemansrit, zo hard en gevaarlijk reed ie. Ook dit was gelukkig weer goed gekomen, we mochten de boot op. Het leek eerlijk gezegd net een vluchtelingenboot omdat het zo afgeladen vol en bloedheet was in de boot. Het tochtje duurde 2 uur maar leek nog veel langer. De druppels zweet rolde gewoon bij merendeel naar beneden.

Allereerst zouden we een nachtje op Gili Trawangan verblijven. Het is een klein eilandje waar het enige vervoersmiddel de fiets of paard en wagen is. Wij met de spullen in zo’n ding gestapt, wat al een hele ervaring op zich was. Eigenlijk was het echt zielig voor het paard, maar het was 35 graden en met al die bagage konden we niet lopen.

We waren blij toen we bij de accommodatie aangekomen waren zodat we eerst even konden afkoelen in het zwembad. Daar maakte ze ons even doodleuk duidelijk dat het zwembad kapot was, FML. Wel hele mooie houten hutjes met rieten dakjes en een buiten badkamer. Nog even geregeld dat we de fietsen gratis meekregen omdat het zwembad kapot was en toen een tourtje over het eiland gedaan. Tijdens het snorkelen twee flinke zeeschildpadden gespot, heleboel visjes en koraal. Overal kun je ook gratis op bedjes liggen als je wat te drinken bestelt. De fietsjes weer gepakt en naar de andere kant van het eiland gefietst waar je de zonsondergang goed kon zien.

Lekker op fatboys gelegen en nog een mooie foto op een schommel in de zee gemaakt. Daarna werd het natuurlijk donker en we hadden geen idee hoe we d’r moesten komen. Flink eind gefietst over hobbelweggetjes en zandpaden met kraters erin. Wanneer we bij van die krotjes vroegen hoe we er moesten komen had niemand ooit van de accommodatie gehoord. Na een half uur fietsen en zoeken toch terecht gekomen. 

Na het douche leek het ons verstandig om de fietsen te laten voor wat het was en lekker te lopen. Veiligheid boven alles hahah. Bij een mooi strandtentje ’n nasi goreng en pasta gegeten en de nodige Bintangs gedronken. Hierna gingen we naar Sama Sama, een bekende bar op het eiland. Erg gezellig, ook weer live muziek! Op een gegeven moment begon het echt te stortregenen, zelfs de wc’s waren niet waterdicht. Toen het daar afgelopen was, was er nog een afterparty in de Irish Pub waar we met wat Nederlanders en de local Joe heen gingen om de avond mooi af te sluiten!

Normaal hoor je de moskee om 5 uur ’s nachts tekeer gaan, gelukkig hebben wij hier niets van gemerkt. Door de Bintang hebben we hier als een blok doorheen geslapen!

Dag 67
We kregen een heerlijk omeletje en fruitsapje geserveerd en toen zijn we met heel de bagage toch maar gelopen. Zelfs in de ochtend is het al 30 graden, het koelt daar gewoon niet af. Daar een bootje geregeld die ons naar Gili Air zou brengen. Dit is een rustiger eiland, en zou zelfs beter zijn dan Gili T (feesteiland). Helaas regende het meteen al toen we op het eiland aankwamen en we een carrot cake en muffin aan het eten waren. Snel met paard en wagen naar de Bungalows gebracht en vervolgens heeft het zeker tot 7 uur ’s avonds zo hard geregend dat we zelfs de kamer niet uit konden. Echt balen eigenlijk.

Toch even een hapje gegeten bij een strandtentje waar ze soort hemelbedden van hout hebben. Hier staat ’n klein tafeltje op met allemaal kussens. Helaas was het eten niet te vreten, de loempia’s waren doordrenkt met vet en super slap en slappe friet. Gelukkig was dit een soort van voorgerechtje waardoor naar een ander tentje zijn gegaan in de hoop daar wel lekker te eten. Ook hier was het niet geweldig.

Dag 68
Ook hier kregen we een lekker fruitsapje en kon je kiezen wat je wilde eten. Ze brachten het naar het terrasje voor de bungalow. De dag begon mooi waardoor we vroeg de fietsjes hadden gepakt om naar het strand te gaan en wat te snorkelen. Tijdens het snorkelen zagen we het in de verte al steeds donkerder worden waardoor we het snorkeluitje moesten onderbreken. Omdat het er niet naar uit zag dat het vroeg zou stoppen met regenen hebben we het maar op een zuipen gezet. Mooi tijdverdrijf die Bintangs.

We hadden op internet het ‘beste restaurant van het eiland’ gevonden, een Italiaan. Gelukkig keken we nog even op hun Facebook en zagen we dat ze wegens vakantie dicht waren.. Jammer! Toen naar een ander tentje gegaan waar we eigenlijk niets van verwachtte. Dit was echt hemels. De beste bruchetta’s en uienringen die we ooit gegeten hadden. Daarna kregen we nog een lekkere kip spies met verschillende groenten en een gepofte aardappel.

De Gili's waren echt wet, wild & wicked!

Dag 69 (23 januari)
Redelijk vroeg eruit gegaan omdat we de boot terug naar Bali zouden pakken. De ouders zouden vandaag aankomen op Bali, joepie! We hadden er echt naar uitgekeken om ze weer te zien. Wanneer je uit de boot stapt staan d’r ook een hoop vrouwen met manden fruit, chips en drank op hun hoofd die ze willen verkopen. Hier heb ik ook de meest gore wc ever gezien waar ze zelfs nog geld voor durfde te vragen. WC is trouwens een groot woord, het was meer een gat in de grond en ’n vieze bak met water erlangs waar een schepje in lag om je pis door te spoelen. Ik vraag met nog steeds af hoe vrouwen hier op moeten poepen, want plassen op zich is al een uitdaging. Daarna duurde het nog een eeuwigheid voordat we onderhand bij het hotel waren want iets organiseren duurt verrekte lang hier in Bali. Vanuit de autoraam nog gauw ’n bus Pringles gekocht met de nodige onderhandelingen. Het is verbazingwekkend dat het uiteindelijk toch allemaal goed komt.

We waren gelukkig wel eerder dan de ouders in het hotel. Daar wat te drinken genomen en wachten tot ze d’r zouden zijn. Het was zo fijn om ze weer te zien maar ze zijn allemaal ’n stuk grijzer geworden dan verwacht. Nee grapje, ze zagen d’r allemaal gezond uit! Het nodige bijgekletst en daarna bij Bamboo wat gegeten. Een heerlijk tentje met super lekker eten. Ook de livemuziek ontbrak hier niet. 

Sidenote from the writers: 'Sorry dat het zo lang geduurd heeft, we hadden even quality time met onze oudjes ;) De rest van het verhaal volgt spoedig (volgens Balinese begrippen)