The beginning

Goeieavond (of beter gezegd goeiemorgen voor jullie),

Let’s start with the beginning, 14 november 2015. Om 6 uur ’s ochtends ging de wekker, en om 7 zaten we richting Schiphol met mam en Lex. Om 11.40 zouden we met MH19 Malaysian Airlines vertrekken richting Kuala Lumpur, waar we onze tussenstop zouden hebben van 1,5 uur. Natuurlijk hadden we weer de nodige vertraging, maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben voornamelijk veel geslapen, filmpje gekeken en we kregen eten en drinken onderweg. Daar hebben we nu nog steeds plezier van, het broodje was zo hard dat het zelfs niet opensprong op je hoofd.

We hadden het goeie idee om tijdens de tussenstop in Kuala Lumpur flink in te slaan met alcohol (aangezien dit belachelijk duur is in Nieuw-Zeeland). Wij op ons dooie gemak de winkel verkennen, 6 keer op en neer gelopen. Vervolgens liep heel de winkel vol met Chinezen, maar dit hadden we amper opgemerkt omdat we zo druk bezig waren met de drankkeuze. Eenmaal in de ellelange rij, keken we even hoe laat het was. SHIT, 08.30 en we zouden om 08.40 vertrekken met het vliegtuig. Bam, mand neergezet en rennend naar de gate. Wat een domper, geen drank.. Oké misschien kunnen we in het vliegtuig wel wat drank kopen. Eenmaal in het vliegtuig zaten we achter stinkende Chinezen. Too bad, oogjes dicht en niks aan het handje. Helaas konden we geen drank kopen in het vliegtuig.

Op Auckland Airport moesten we voordat we de bagage konden ophalen eerst nog door de paspoortcontrole. Super lange rij, maar hadden het geluk dat we een beveiliger het poortje opendeed richting de paspoortcontrole voor de locals (waar helemaal geen rij stond). En tot ons grote geluk was daar een Duty Free shop!! Was wat duurder, dus geen 6 maar 3 flessen. Vervolgens moest je aangeven of je iets het land mee in wilde nemen(dit kon alles zijn: eten/drinken/sigaretten/wapens/drugs). Snoepjes en crackers toch maar aangegeven, maar was allemaal geen probleem. Je mag maar 50 sigaretten meenemen in Nieuw-Zeeland, dus 2 grote pakjes mee (26 sigaretten per pakje), maar durfde de gok van 2 sigaretten meer toch niet te nemen dus heb ze maar weggegooid.. ZONDE, uiteindelijk hebben ze ons maar amper gecontroleerd dus hadden we dat best mee kunnen nemen:p.

Uiteindelijk met een shuttle service het hostel om 2 uur ’s nachts bereikt, na 30 uur reizen. Al met al viel de gehele reis best mee.

Dag 1
Heuuuu, regen!! Komen die regenjassen toch goed van pas. Ontbijtje gescoord (lees: DUUUUUR) bij de supermarkt. Kregen geen bier/wijn mee omdat we legitimatie waren vergeten, de sukkels. Maargoed, op naar Auckland City! We wilde graag in de Skytower om het uitzicht te bewonderen, alleen het zicht was super slecht zei ’n medewerkster onderin de toren. Toen maar ’n tour door de oude Philipsfabriek gedaan, echt een aanrader. De haven bewonderd, stad doorgeslenterd en toen vonden we het tijd voor bier. Eerste de beste pub in, waar we $10 voor een pint moesten neertellen. Smaakte goed! Daarna terug de stad ingelopen en toen klaarde het ineens spontaan op.
Joepie, toch maar in de Skytower. Wat een uitzicht! Er waren zelfs glasplaten boven in de Skytower waar je overheen kon lopen. Nogal eng vond ik (Britt) en dan moeten we nog skydiven ook haha wat een giller.

Dag 2 (17 november)
We zijn weer vroeg wakker, toch wel een beetje last van een jetlag.. Vandaag gaan we de campervan ophalen, dus zijn benieuwd wat we gaan krijgen. Alle spullen weer in de backpacks en op goed geluk naar de bushalte. Onderweg merken we meteen al dat die krengen zwaar zijn, man man (durf het bijna niet te zeggen, maar hebben veelste veel meegenomen). Lesje zo geleerd zou je denken, maar nee dit zullen we nog 3,5 maand bij ons moeten dragen haha.
Eenmaal bij Lucky (not so) Rentals aangekomen (met de bus en de benenwagen) krijgen we de campervan te zien. “This is your home for the next month’ zegt die gast. Fuck my life… Je kunt je kont niet keren in het ding en het ruikt zoals het hoort te ruiken in een uitgeleefde camper van 20 jaar oud. Waarschijnlijk hebben ze dit uit China geïmporteerd, aan de vele vage tekens te zien. Maar oké, het hoognodige zit erin. Zelfs de nodige bloed/kwijlvlekken in de ‘schone’ lakens waar we notabene nog voor betaald hebben ook.
Maar het heeft 4 wielen, airco, elektrische ramen, schuifdakje en een stuur aan de verkeerde kant. Poeh wat was die eerste rotonde ff spannend, maar goed dat er geen kip op de weg was. Voor de rest stelt links rijden niet veel voor, op het paar keer spookrijden na ;)
We zijn langs een super mooie kustroute gereden richting Coromandel. Enorme haarspeldbochten waar je (als je wilt) 100 km/h mag rijden. Geprobeerd, maar niet gelukt in tegenstelling tot de locals die wel door de bochten heen vliegen. Coromandel zelf was niet heel bijzonder, maar wel een ruige kust, mooie landschappen, groene bergen, en uiteenlopende bomen en planten.
Nu zijn we gestrand bij een campingplaats waar het zo hard waait dat we tegen de wind in kunnen hangen. Belgen die net een tent hadden neergezet maar uit paniek de boel hebben afgebroken en een huisje zijn ingevlucht. 1-0 voor de campervan! De campingplaats is voorzien van gratis Wi-Fi (NOT). Net de ‘schone’ lakens en handdoeken die we meegekregen hadden gewassen. Blijkt de droger het niet te doen. AWESOME! Verder is het hier best leuk hoor J Hoop moffen hier (nu weten we waar ze heen zijn gevlucht na de 2e wereldoorlog à als we d’r eentje met een rare snor zien lopen melden we t ff!)

Dag 3
Vandaag gaan we de Cathedral Cove en Hotwaterbeach bezoeken. Meer info volgt snel!

Tot de volgende! XX

Reacties zijn welkom!;)