Eey Britt, zou Frodo hier ook gelopen hebben?!

Super leuk om al jullie reacties te lezen! Daarom hebben we besloten om nog maar is een verhaaltje te tikken. Waar waren we gebleven? Dag 3 alweer.

Dag 3 (18 november)

Eerste nacht in de campervan hebben we overleefd, yes! Aangezien de lakens nog zeiknat waren hebben we maar meteen gebruik gemaakt van onze lakenzakken. Natuurlijk moest ik ‘s nachts weer naar de WC. Moet je je voorstellen, in het pikkedonker opzoek naar de hendel, 10 keer trekken en de boel beweegt nog niet eens. Dan maar Mickey (en de hele camping) wakker maken, die vervolgens de piepende roestende deur open maakt. Om 6 uur waren we allebei klaarwakker. Er hangen soort van gordijntjes in de campervan, maar licht tegenhouden is toch vrij lastig. Alleen maar goed, zo hebben we tenminste een lange dag!

Want, het schoonmaken kon beginnen. Eerst die campervan maar is van boven tot onder spik en span maken (met de Glorix doekjes van thuisJ). Ook hebben we alle spullen goed ingedeeld (wat blijkt, elke dag hebben we 1,5 uur nodig om die teringzooi weer een beetje op orde te krijgen à lees: backpacks naar voren en vervolgens weer naar achter, tafel en stoelen naar buiten, dekbed en kussens naar voren, eten in de opslagplaatsen onder het bed(bank), 6 keer de deuren open en dicht, continu alles kwijt etc.) Verder was dit een fijne camping en hebben we voor het gemak ook maar ontbrekende keukengerei meegenomen uit de campingkeuken.

Nadat de schoonmaakploeg klaar was, zijn we naar de Cathedral Cove gereden. Dit was nog een vrij pittige wandeling (van een pad door de jungle, tot een open heide, naar het witte strand met blauwe zee). Op elk pad dat we lopen zegt Mickey: Eey Britt, zou Frodo hier ook gelopen hebben?! ELK pad, ja je leest het goed. Soms als variatie: eey Britt, hier heeft Frodo ook gelopen hè. Maar goed, op het strand kon je ook een kajaktour boeken. Leek ons super leuk, totdat we de prijs van $105 p.p. zagen.

Vervolgens reden we door naar Hotwaterbeach. Mooi strand, maar doordat het vloed was hebben we er weinig van meegekregen. We hebben de route voorgezet door langs de kust te rijden en te stoppen op een paar mooie uitkijkpunten. De poging om de Wentworth Valley (waterval) te bezichtigen, was mislukt door Mickey Sjaak Afhaak. We hadden ons helemaal gereed gemaakt voor de trip, onderaan stond 1 uur en 15 min lopen, maar ik dacht, dat is maar een half uurtje joh. Na 6 pogingen: ‘nog een klein stukje Mickey, misschien zijn we er bijna’, was de maat vol voor Mickey. Hij marcheerde terug naar ons paleis op wielen. Snel achteraan gerend, want het was best wel een creapy bos (helemaal NIEMAND, en een of ander zieke grot).

Onderweg opzoek gegaan naar een leuke campingplaats, dus wij bellen voor een reservering. Zegt de vrouw aan de telefoon: Do you know you have to take off your clothes? Ik: ‘Huh? Clothes?’. Vervolgens werd de verbinding verbroken, dus ik zeg tegen Mickey, ‘Bel jij ff, ik versta geen bal van dat Kiwi-Engels’. Dus Mickey belt terug, en ja hoor, blijkt het gewoon een naturistenpark te zijn hahaha. Oké, dus toch goed verstaan… en gauw een andere campingplaats gezocht. Uiteindelijk hebben we een mooie campingplaats gevonden met warme buitenzwembaden, heerlijk!!

Dag 4

Op naar Hobbiton! Om 10.15 begon onze tour. Met de Hobbiton bus gingen we richting de range van de familie Alexander. Dit grondgebied is door Peter Jackson in 1998 uitgekozen tot filmlocatie van ‘The Shire”. Prachtig stuk land van 1250 hectare. De movieset ligt helemaal afgelegen zodat er geen pottekijkers waren tijdens het filmen van The Lord of the Rings & The Hobbit. Alhoewel, blijkbaar is van één iemand zijn vliegbrevet afgenomen doordat hij toch over de filmlocatie heenvloog met zijn vliegtuigje (boven de set was een No-Fly-Zone).

Het zonnetje scheen en er waren heel veel Duitsers en Chinezen (geen Hobbits helaas, behalve de vrouwelijke buschauffeur). Er waren ongeveer 40 huisjes op het terrein, waarvan we het merendeel nu gezien hebben. Helaas waren we met een super grote groep, waaronder ook nog duffe stelletjes die zeker 80 foto’s per huisje maakte. IRRITANT. Gelukkig sloten we af met een lekker biertje in de Green Dragon.

Na de Hobbiton tour reden we door naar Wai-O-Tapu. Dit is een vulkanisch gebied, waar verschillende kraters (met verschillende kleuren) te bezichtigen zijn. Het stinkt er naar rotte eieren, maar wat was dit indrukwekkend! Bovendien had je een deel waar de aardkorst heel dun en rood gekleurd is (Champagne Poel) en een geel/groen gekleurd meertje. Het water is minstens 100 graden Celcius, waardoor het strikt verboden is om van de paden af te gaan.

Hierna zijn we doorgereden naar het Taupo meer. Gigantisch meer, echt super groot (160 km omtrek). Het regende alleen super hard dus het was een droevige avond.

Dag 5

Vandaag zouden we een rondje Lake Taupo doen, maar vanwege het Nederlands klimaat zijn we doorgereden naar de Waitomo Glowworm Caves (2,5 uur rijden). Onderweg moesten we met alle geweld stoppen omdat er een kudde schapen over de weg werd gedreven door honden en schapenherders, wel super geinig om te zien.

We wilde eigenlijk een combotour (3 caves) doen, maar door het getreuzel in de ochtend hebben we dit niet gered. Toen alleen maar de Glowworm Cave Tour gedaan (‘Hello Moneysaver’, het heeft zo zijn voordelen om geen ochtendmens te zijn). Allereerst kwamen we in kalksteengrotten met stalagmieten en stalactieten. Natuurlijk kreeg ik weer een druppel water in m’n oog toen ik omhoog keek om dit moois te bewonderen. Maar ach later vertelde de gids dat 1 druppel geluk bracht. Helaas had ik er mee dan 5, en dat betekende ongeluk... Mickey heeft gelijk zijn tickets omgeboekt;).

Hierna moesten we de hele rit weer terug richting Lake Taupo, onderweg eindelijk een Warehouse tegengekomen en nieuwe en inmiddels schone sheets! Er werd wel even omgeroepen dat iemand met een witte campervan zijn lichten nog aan had staan, jaaa dat waren wij.. In plaats van het licht uit te doen, had Mickey zijn ruitenwissers aangezet. ’s Avonds stond er een soepje met garlic bread op het menu. Helaas kwamen we er halverwege pas achter dat de tomatensoep gecondenseerd was.. Ook is het zo dat we elke avond als we aan het koken zijn, minimaal 3 keer terug naar de campervan moeten lopen omdat we weer iets vergeten zijn hahaha. Ik neem Mickey’s streken echt over :p.

Het is nu 00:11 hier dus wij gaan lekker slapen in onze cabine! XX