State Victoria, the Lord of the flies

Dag 53 (7 januari)
’s ochtends zijn we naar de Queen Victoria Market gegaan. Heel veel vers fruit en groente en natuurlijk ook een hoop rotzooi (nep uggs etc.). Hierna waren elkaar zo beu en besloten een halve dag alleen te spenderen. Nee grapje, Mickey wilde perse Starwars in de bioscoop zien. Aangezien ik walg van die films heb ik mezelf maar een half dagje vermaakt. Een erg indrukwekkende bibliotheek, State Library Victoria, bekeken met haar miljoenen boeken, toeristentrammetje door Melbourne gepakt en vervolgens bij Flinderstreet in het zonnetje gezeten en mensen bekeken. Ook was er een straatartiest die verschillende goocheltrucjes deed en op een hele hoog fiets paradeerde.

Toen de film af was gelopen zijn we samen naar St Kilda geweest, een bekende stad bij Melbourne. We dachten even lekker op het strand te gaan liggen maar werden echt gezandstraald. Ook werd het steeds kouder waardoor we ’t strandagje vroegtijdig hebben afgebroken. Wel jammer, hierdoor mistte we de pinguins die ’s avonds op het strand komen. Er was ook een soort hippie markt met allemaal eetkraampjes en natuurlijk rotzooi. Hing wel een hele gezellige sfeer met livemuziek.

Dag 54
Met onze hutkoffers op naar het vliegveld, hier zouden we namelijk de auto ophalen. Na een hoop gekut over het feit dat de naam op de creditcard niet overeenkwam met de naam van de bestuurder hadden we de auto toch meegekregen. Een mooie kleine witte Hyundai I20. We moesten nog even uitvogelen waar we heen gingen, uiteindelijk besloten om naar Phillip Island te gaan op aanraden van andere backpackers. Dit ligt ten zuidoosten van Melbourne waardoor we zeker 2 uur moesten rijden. Net voordat we Phillip Island opgingen zagen we een heleboel old timers. Dit bleek een meeting te zijn van oude Amerikaanse auto’s en oude Holdens. Mickey een half uur staan te kwijlen en toen door naar Phillip Island.

We dachten een mooie hike gevonden te hebben naar een mooie rotsformatie aan de zee. Dit was ook zo behalve de weg ernaartoe.. We werden continu aangevallen door vliegen en horzels en weet ik wat voor zieke beesten. Van tijd tot tijd als twee mongooltjes rond gerend om de beesten te ontwijken. Super leuk, de staat Victoria (Lord of the Flies). Onderweg nog twee Black Wallabies gezien die door de bosjes aan ‘t springen waren. We waren opgelucht toen we weer vliegvrij in de auto zaten. De tweede wandeling naar een schipwrak was ook maar ’n domper. Je moesten over rotsen, keien en water springen om vervolgens bij een verroest klein hoopje ijzer te komen. Geen Titanic taferelen. Op de terugweg nog een souvenir opgedaan, namelijk een duikbril tussen de rotsen. De laatste wandeling was naar een blowhole. Ook een tegenvaller hahaha, hij deed helemaal niets. Wel hebben we een hoop bbroedende vogels en kleine baby vogeltjes gezien. Toen we bij dit punt wegreden hadden we een hele mooi alternatieve kustroute genomen. Overal zagen we Black Wallabies (soort kangoeroe) heen en weer springen. Omdat alles op Phillip Island qua accommodatie al volgeboekt was (of extreem duur was) zijn we helemaal terug naar Melbourne gereden. Hier hadden we een mooi hotelletje met ontbijt.

Dag 55
Lekker ontbijtje genomen en op het gemakje uitgezocht wat we de komende dagen zouden gaan doen. Eerst naar een winkelcentrum geweest waar we een duikbril en snorkel en oorbellen (aangezien ik die kwijt ben geraakt) hebben gekocht en vervolgens doorgereden naar Torquay. Dit is het beginpunt van de Great Ocean Road die morgen op de planning staat. Spulletjes gedropt bij het hostel en even ‘lekker’ op het strand gelegen. Dit duurde maar een half uur aangezien het veelste koud was. ’s Avonds een restaurantwaardige maaltijd in elkaar geflanst, wedges en een heerlijke hamburger!

Dag 56
De dag van de Great Ocean Road, hier hadden we erg naar uitgekeken. Gelukkig was de hele weg weer open (vorige week was de weg gesloten door de heftige bosbranden) en scheen ’s ochtends het zonnetje. Vanuit Torquay reden we naar Bells Beach, een van de bekendste surfstranden van Australië. Vanuit het look-out point zag je aan beide kanten van de baai super veel surfers wachten op een mooie golf. Enorme golven, zeker de grootste die we tot nu toe gezien hebben. Vervolgens reden we verder naar Anglesea waar we bij Point Addis gestopt waren. Hier heb je heel mooi koraalrif en zelfs zeepaartjes in de zee. Vaak is het niet mogelijk om te snorkelen omdat de zee te wild is.

Toen we verder reden stonden we zelfs in de file. Heel slim om de Great Ocean Road (GOR) op zondag in de public holiday te rijden.. Even gestopt bij Split Point Lighthouse in Aireys Inlet. Hier had je een heel mooi uitzicht over de baai en kon je zelfs in de vuurtoren. Iets na Lorne had je de Erskine Falls die in de Rainforest lag. Flinke klim naar beneden waar je nog over de rotsen kon klauteren om dichterbij te komen. Vanaf Lorne tot Apollo Bay heb je een mooie kustroute langs hoge kliffen (waar de GOR bekend om staat). Net voor Apollo Bay zitten heel veel koala’s en wilde papagaaien. De papagaaien waren uiteindelijk redelijk tam en aten zelfs uit onze hand (en klommen in je haar haha).

Op naar Cape Otway. Hier zouden ook heel veel koala’s langs de weg zitten en eentje hing ook letterlijk boven de weg. Aan het eind van deze weg staat een vuurtoren waar we voor niets heen gereden zijn omdat je er belachelijk veel entree voor moet betalen. Hierna moet je een uur door de bossen rijden om bij het hoogtepunt te komen, de Twaalf Apostelen. Helaas had het zonnetje plaats gemaakt voor mist, maar op zich had dit ook wel weer wat (’t zag er lekker spooky uit). De Twaalf Apostelen bezoeken was niet echt rlx, duizenden vliegen en het stonk er naar dooie zeehond. Het uitzicht daarentegen was adembenemend, verschillende rotsformaties die de zee uitsteken. Allemaal met hun unieke vorm en hoogte.

Na het hoogtepunt van de dag reden we door naar Warnambool om te overnachten. Prima hostel, grote lounge en het was eigenlijk verboden om je eigen alcohol te drinken omdat er een bar in het hostel zat. Nog even ons bed opgemaakt zodat we dat ’s nachts niet meer hoefde te doen. Uiteindelijk hebben we nog tot half 3 ’s nachts zitten zuipen met ’n stel uit Hongarije/Bulgarije. En toen heerlijk het bedje in, NOT! 2 weirdo’s waren in onze opgemaakte bedden gaan liggen, godverdomme. Wij twee andere bedden nog midden in de nacht moeten opmaken.

Dag 57
’s ochtends weer lekker fris en fruitig. Even getwijfeld wat we zouden doen, Grampians of terug ’n stukje Great Ocean Road en strand. Toch gekozen voor de Grampians. Eenmaal aangekomen na ’n paar uur rijden was het lekker aan het donderen en bliksemen. Helaas geen meters bier. Toch besloten om de Mt Williams te bewandelen op aanraden van het informatie centre. Wat een kutwandeling, een uur wandelen over een asfalt weg stijl omhoog. Dat ze die poort gewoon open gooien, dan hadden we mooi naar boven kunnen rijden. Begon het ook nog is kei hard te regen maar goed, we hadden het gered. Het uitzicht was ook maar ‘mwa’.

Vervolgens doorgereden naar het hostel, Tim’s Place. Fijn hostel en ’s avonds zaten er kangoeroes op het veld. Wel een stuk of 20, zelfs een met een baby kangoeroe (noemen ze hier Joey). De pootjes staken gewoon uit de buidel. Echt super gaaf om te zien!

Dag 58
Vroeg opgestaan om een wandeling naar de Pinnacles van The Grampians te maken. Om 11 uur was het al 31 graden poeh. Wel echt een super mooie hike over rotsen heen. Eenmaal boven had je echt een geweldig uitzicht over de valleien en de enorm hoge rotsformaties die er boven uit staken. Hierna zijn we weer terug gelopen en was het al zeker 34 graden poeh.

Hierna zijn we doorgereden naar 2 look out points. Eentje was ook over de valleien en dus niet meer zo indrukwekkend na de Pinnacles (voordeel was dat we er gewoon met de auto konden komen:P). De andere, ook wel The Balconies genoemd, was een korte (hete) wandeling waar je op rotsen kon zitten die over de klif heen hangen. Dit mocht eigenlijk helemaal niet, maarja waaghalzen zoals wij zijn deden dat lekker toch. Waren niet voor niets hierheen gekomen haha.

Vervolgens naar de McKenzie Falls gegaan om lekker af te koelen. Best een stijl pad naar beneden (en daarna helaas ook weer omhoog). We hebben al veel watervallen gezien, maar deze overtreft alles. Echt prachtig. Eigenlijk mocht je d’r niet in zwemmen, omdat er een paar jaar geleden iemand verdronken is (die niet kon zwemmen, ja logisch). Wij lekker ’n plonsje genomen en onder de waterval gekropen! Echt heerlijk.

Hierna een one way route met de auto genomen die door de jungle liep. Bij het hostel nog ’n potje getafeltennist en ’s avonds bij het avondeten waren de kangoeroes gewoon 2 meter van ons vandaan. We zagen weer 2 kangoeroes die een baby in de buidel hadden. Uiteindelijk zagen we zelfs dat Joey eruit kroop en op en neer hupste en vervolgens weer terug in de buidel sprong. Echt heel bijzonder om mee te maken, we hebben d’r zelfs foto’s van!

Dag 59
Het zou een hete dag worden dus we dachten: ‘Jeej, strand!’. Eindelijk. Toen we onderweg waren zagen we het zelfs 40 graden worden. Hoe dichter we bij de kust kwamen, hoe kouder en bewolkter het werd. Dit weerhield ons niet van ons stranddagje van een uurtje. Weer helemaal onder het zand en ijskoud water. Gvd, sinds 1 januari hebben we 1 mooie dag gehad en dat was gister. Fijn man, Australië in de zomer haha. Na een paar uur was het ipv van 40 graden, 19 graden.

We hadden een heel gaaf hostel gezien op de kaart, namelijk een oude gevangenis in Mt Gambier. Dit was echt indrukwekkend. Overal tralies en hekwerken, nog precies zoals in de 19e eeuw gebouwd was. Gelukkig was het van binnen wel helemaal opgeknapt. Wel had je de slaapkamers in de oude cellen en de bar in de oude keuken. De muurschildering door een van de oud gevangenen zag je nog steeds duidelijk op de binnenplaats. Overal hingen informatiebordjes wat best freaky was. Hoeveel doden (zelfmoord, executie, natuurlijke dood), hoeveel kinderen gevangen hebben gezeten zelfs een verhaal dat er een vrouw in een witte jurk gezien was in de hal van de gevangenis op zoek naar haar kind (die ze gebaard had in de gevangenis). Oké, slaap lekker! Dit werd nog een geprikkeld toen de lamp constant flikkerde in de badkamer… Echt een unieke ervaring!

Dag 60
In Mt Gambier zijn nog een aantal bezienswaardigheden. Onder andere het bekende Blue Lake. Dit is een meer gevormd in een oude krater van een vulkaan. Het speciale van het meer is dat het van de ene op de andere in November verkleurd van grijs naar hemelsblauw. Er komen ieder jaar nog wetenschappers omdat ze niet weten hoe dit verschijnsel kan ontstaan.

Hierna zijn we doorgereden naar Tantanoola Caves. Deze cave is begin 1900 ontdekt door een familie die daar een stuk land beheerde. Er was namelijk een gat in de grond waar een fret in dook. Deze kwam er niet meer uit, waardoor de familie opzoek ging naar de fret. Door deze gelukkige omstandigheden ontdekte ze de cave. Deze cave behoort tot een van de drie caves die de meeste decoratie heeft betreft stalagmieten en stalactieten. De grot was niet heel groot maar wel de mooiste die we tot nu toe gezien hebben.

Ondanks dat het niet echt top weer was zijn we doorgereden naar Beachport waar ze een super mooi en helder blauwe zee hadden. Even over de pier gelopen en daarna een hele mooie weg gereden langs de kust. We moesten ‘m ook weer terug rijden omdat we niet met onze huurauto zonder verzekering door het losse zand durfde. Nog even gestopt in Robe en toen kwamen we erachter dat er helemaal geen hostels tot Adelaide zaten (niet voor vanavond in ieder geval). Als een gek doorgereden naar Adelaide, waar we nu zijn (300 km). Nu lekker een biertje en ’n wijntje en tot snel! X